در انگلیسی غیررسمی و روزمره، اغلب از “so” به معنای “very” استفاده می شود. برای تشدید معنای صفت یا قید از so استفاده می شود. به جای “so” در انگلیسی رسمی و نوشتاری همیشه از “very” استفاده می کنیم.
مثال:
Informal: Thank you so much!
غیر رسمی: خیلی ممنون!
Formal: Thank you very much.
رسمی: خیلی ممنون.
تفاوت بین so و very می تواند پیچیده باشد. so و very هر دو قیدهایی هستند که برای تأکید بر یک صفت یا یک قید استفاده می شوند. در بسیاری از موقعیت ها، می توانید از so یا very بدون هیچ تفاوتی در معنی استفاده کنید.
مثال:
I’m so hungry. = I’m very hungry.
من خیلی گرسنه هستم.
She played so well. = She played very well.
او خیلی خوب بازی کرد.
برای ارائه اطلاعات جدید از so و very استفاده کنید.
مثال:
It’s so expensive. = It’s very expensive.
خیلی گران است.
I’m so happy. = I’m very happy.
من خیلی خوشحالم.
در حالی که so و very می توانند برای ارائه اطلاعات جدید استفاده شوند، ما معمولاً از very برای معرفی اطلاعات و سپس so برای تأکید بر اطلاعاتی که قبلاً شناخته شده است استفاده می کنیم.
مثال:
Learning Spanish is very easy. I didn’t think it would be so easy.
یادگیری زبان اسپانیایی بسیار آسان است. فکر نمی کردم به این راحتی باشد.
We had a very good holiday. We saw so much.
تعطیلات خیلی خوبی داشتیم. خیلی چیزها دیدیم.
توجه: بعد از so نمی توان اسم قرار داد، به جای آن باید از such استفاده کنیم.
مثال:
He’s very talkative. He’s a very , talkative guy.
او بسیار پرحرف است. او مرد بسیار پرحرفی است.
He’s so talkative. He’s so a talkative guy. He’s SUCH a talkative guy.
او مرد بسیار پرحرفی است. او خیلی پرحرف است
یکی از نکات مشکل ساز در انگلیسی استفاده از قیدهای تشدید است. استفاده از کلماتی مانند so و very و too همیشه در انگلیسی دردسر ساز بوده است. در این مقاله به کاربردها و تفاوتهای بین so و very و too می پردازیم.
منبع: https://tatschool.ir/education/differences-too-very-so-english/
- ۰۲/۱۱/۱۶